Juan Basilio de Castelví y Coloma, conde de Cervelló ( 1675-1754), representa la figura del intelectual que protagonizó la transición de la cultura académica barroca a la orientación racionalista y europeísta. En el presente volumen aparecen recopiladas, en edición crítica, sus obras poéticas y su correspondencia con Manuel Maní, Gregorio Mayans, Otto Mencke, Pladdus Schwesinger, Vicente Millera y Otto Ferdinand.
Frequently asked questions
Yes, you can cancel anytime from the Subscription tab in your account settings on the Perlego website. Your subscription will stay active until the end of your current billing period. Learn how to cancel your subscription.
At the moment all of our mobile-responsive ePub books are available to download via the app. Most of our PDFs are also available to download and we're working on making the final remaining ones downloadable now. Learn more here.
Perlego offers two plans: Essential and Complete
Essential is ideal for learners and professionals who enjoy exploring a wide range of subjects. Access the Essential Library with 800,000+ trusted titles and best-sellers across business, personal growth, and the humanities. Includes unlimited reading time and Standard Read Aloud voice.
Complete: Perfect for advanced learners and researchers needing full, unrestricted access. Unlock 1.4M+ books across hundreds of subjects, including academic and specialized titles. The Complete Plan also includes advanced features like Premium Read Aloud and Research Assistant.
Both plans are available with monthly, semester, or annual billing cycles.
We are an online textbook subscription service, where you can get access to an entire online library for less than the price of a single book per month. With over 1 million books across 1000+ topics, we’ve got you covered! Learn more here.
Look out for the read-aloud symbol on your next book to see if you can listen to it. The read-aloud tool reads text aloud for you, highlighting the text as it is being read. You can pause it, speed it up and slow it down. Learn more here.
Yes! You can use the Perlego app on both iOS or Android devices to read anytime, anywhere — even offline. Perfect for commutes or when you’re on the go. Please note we cannot support devices running on iOS 13 and Android 7 or earlier. Learn more about using the app.
Yes, you can access Juan Basilio de Castellví y Coloma Conde de Cervellón by Juan Basilio de Castellví y Coloma, Pasqual Vicent Mas i Usó, Francisco Javier Vellón Lahoz in PDF and/or ePUB format, as well as other popular books in Literature & Poetry. We have over one million books available in our catalogue for you to explore.
EPISTOLARIO ENTRE EL CONDE DE CERVELLÓN Y OTTO FERDINAND, GOBERNADOR DE MILÁN
Grabado del siglo XVIII
Carta 1 [Epistolario entre el conde de Cervellón y Otto Ferdinand, gobernador de Milán,128 de febrero de 1737]
[1r] Don Carlo [VI]2 per la Divina Clemenza Imperator[e] de Romani sempre Augusto, Ré della Germania, di Castiglia, di Leone, d’Aragona, delle due Sicilie, di Gerusalemme, d’Ungheria, Boemia, Dalmazia, Croazia, di Navarra e dell’Indie Vsa. Duca di Milano, di Parma, Piacenza e Mantova.
IIIe. Conte d’Abensberg e Traun del Nostro Consiglio di Stato, Generale d’Artiglieria, Nostro Governatore, luogotenente, e capitano general per interim dello Stato di Milano, e delli Ducati di Parma, Piacenza, e Mantova. Dall’acchiusa copia d’insinuazione del Nostro Consiglio di Guerra a questo Nostro d’Italia, intenderete la proposizione, ch’in essa si è fatta, di far introdurre ne’ nostri magazzini li grani da qualumque parte di cotesto Stato raccolti col motivo di mancar li fondi suffcienti, che si speravano da cotesta nostra Camera per comperare li medesmi grani, e di essersi già consumati quelli si erano provisti per tutto lo scorso gennaio; e come la suddetta proposizione s’appoggia sù repplicate rappresentazioni da voi fatte al detto Nostro Consiglio di Guerra, e per questa via non ci avete esposto una cosi grave emergenza; vi comandiamo, che ben considerata la succennata proposizione, e consultata colli ministri più zelanti del Nostro serviggio, e di Vostra maggior confidenza, ci informiate quanto prima col vostro parere, specificando le cause, il modo, e’l fine con cui si è ideato praticare un cosi estremo arbitrio. E perché frattanto, che cui si discutano, e bilanciano colla giustizia, e coll’equità le ragioni, che abbiano potuto suggerire il detto arbitrio, non è del Nostro servigio, che la provista del pane per le nostre truppe si ritardi, ne resti esposta alle contingenze, ed avvenimenti, che protrebbero causare il mancamento, quando la prima cura, e scopo del vostro zelo, ed attenzione de[v]e essere assicurata3 con previdenza4 certa, che non lasci luogo a pericolo alcuno, vi incarichiamo e comandiamo che subito ditte5 gl’ [1v] ordini opportuni al Magistrato Ordinario accioché faccia un’appalto per la provista de’ grani per un’ anno colla solita precedente publicazione delle cedole invitatorie, e solenità accostumata, e prescritte, abreviando e dispensando se ne sarà di bisogno li termini, e colla previa comunicazione e intelligenza6 del commissariato cesareo, affinchè il nostro servigio nella puntual assistenza delle truppe resti intieramente compito, che tale si è la nostra deliberata volontà, e d’essersi cosi esequito, ci darete conto. Vienna, li 28 de Febbraio 1737.
Duppto.
[Siguen tres firmas]
V. Comes Cervellonius Conde
G[iuseppe] Positanius
F[ernando] Álvarez
[Al final]
Al Governatore di Milano. Ordinandogli l’informo sopra la proposizione di far portare li grani delllo Stato ne’ magazzini, e ch’ inponga al Magistrato di far ne per un anno un appalto per l’assistenza dell truppe.
Consultato.
EL CONDE DE CERVELLÓN Y MANUEL MARTÍ
Manuel Martí. Grabado del Epistolario (1735)
Carta 17
Emmanuel Martinus8
Per illustri viro
JOANNI CASTELVINIO
Salutem & amoren.
[7 de agosto de 1701]
Valentiam.
Per totum biduum Aeolo ac Neptuno invitis aequoris undas verberavimus. Si quando vero ventorum impectus deserbuerat, protinus inerti malacia circumventi, quasi iniectis radicibus immoto salo haerebamus. Denique quibus licuit artibus protusi, promontorium Tenebrium flexu superavimus, eiusque sinum appulimus, immane est quam ego aestu ac sole torrente obmarcureim. Universia facies quodam veluti pestilenti sidere afflata, cutem deposuit. Solis aestus heic immodicus atque improbus, sed levat hiantes loci ingenium ac secura libertas. Interea ego nihil rerum non satago ut valetudini consulam. Fac sis ut incolumitatem tuam in animo geras, & me deperi quod hercle facturum te scio, si scias quam ego te. Vale, salute mea salus salubrior. Turre-alba,9VII. Idus Augusti, MDCCI.10
Carta 211
EMMANUEL MARTINUS
JOANNI CASTELVINIO
Praet. Urb. S. D.
[12 de septiembre de 1702]
Valentiam.
O illum socordem & stolidum, cui ad me literas tradidisti? Misi qui ex illo quaereret num essent ad me literae. Respondit, se nullas habere ad me prorsus. Urgere hic, negare ille. Donec memoria tandem punctus, palma fronte complosa, me inquit, vecordem & stupidum, quem tam alte infederat literarum oblivio! & consestim e sinu profert. Quas, cum redditae mihi essent, tanta animi alacritate perlegi, tanta, ut ita dicam, oculorum ingluvie, ut quicumque me legentem aspexerit, facile perspicere potuerit, me summa fuisse voluptate persusum. Male mihi sit, nisi mihi sordent Pactoli arenae & Arabum gazae, prae tuis literis. Sibi habeant suam fortunam qui opibus inhiant. Nonnihil tamen est, heus tu de quo querar. Mihine tan immodicas laudes? Ego vero is sum qui me introspiciam. Cave igitur, sis, amoris tui praestigias & fucum; ne aliquid proferas, quod te transversum agat, aequissimumque illud tuum iudicium deturpet ac decoloret. Quicquid ingenii tamen in me est (si modo est) id equidem intelligas velim, me in obsequium tui libentissime exhasturum. Ure, seca. Ego hercle de amore erga te nemini concedam. Scis me minime esse blandum. Id autem te vehementer etiam atque etiam rogo, ut hanc vias teneas, qua ire coepisti, habebis me profecto, non adjutorem modo studiorum tuorum & comitem, verum etiam buccinatorem. Ego & Turresius heri fuimus una horas quatuor fortasse. Garrimus quicquid in buccam. Quid? Garrimus tantum? Immo totum Senecae
devoravimus, o helluones! Scis quam suo merito diligam adolescentem castum, pudicum, studiosum bonarum literarum, immo & mei. A te illum salvere iussi. Ille itidem ad te salutem. Si nostrae aliquid tu pensi habes. Sive est aliquid, sive nihil est, scribe tamen aliquid, teque cura. Tuis salutem dic. Ex Aedibus nostris pridie Id. Septembreis, MDCII.
312
EMMANUEL MARTINUS
JANO BASILIO CASTELVIVIO, Praet. Urb.
[26 de enero de 1702]
Valentiam.
Ad XI kal. Ianuarias Valentia discessi, hora sete & dimidia ante lucem una cum mercatore quodam Dertusense. Iter fecimus incertis vestigiis, ac veluti cunctabundi, usque ad diluculum: nisi quod tenebrarum tricas ac dubiae lucis molestias leniebant quodammodo. Septentriones subrigidule flantes, quos ego, quodam quasi iucundissimo ventilabro recreatus, ore hiante avidissime hauriebam. Quas ego delicias, Di immortales, quas voluptates. Inter equorum ungulas glacies crepitabat, & pruina superinducta candebant prata. Aspexit nos tandem diei oculus sexto circiter ab Urbe lapide, ac hora tertia Saguntum per venimus.13 Eam Mignana noster desiderio pacti complexus (absit verbo invidia) impotentissime flagabat, itaque in nos eminus conspectos irruit, colloque nostro diu pependit. Cum liberaliter essemus prandi, hora quinta inter denuo cepimus. Sed nescio quo sati nostri infortunio, essedum revolutum est. Cum enim equus nimis concitato cursu ferretur, nec habenis prohibentibus, sarraco seiuge viam occupante, morasque faciente; e via divertere decrevimus; cumque eodem impetu ferremur, rota in agrestem palmam impacta, in terram devoluti sumus. Innocue tamen: nam & locus erat planus & fabulosus & equus ipse immotus fierit. Itaque incoluminate nostra animadversa, fieri non potuit quin ego & sodalis meus mutuo nos aspicientes, quasi gratulabundi, quam essusissime cachinnaremur. Essedo denuo conscenso, Castulomen14 pervenimus nocte iam incubante. Postera dic, Castulone profecti sumus, nocte adhuc sopita ac frigidissimo aere, per vias pruina albicantes geluque rigentes, donec coeli everriculo inducto, paullisper disparuerunt. Tandem hora sete secunda, sole adhuc adolescente, ad incunabula nostra pervenimus, incolumes, altissima orexi, ac prospera valetudine. Loci faciem ac vitae nostrae institutum alias describam. Interim nos arma & valetudini tuae consule diligenter. Nicio Pyrgeo15 nostro & Isidoro Costae item nostro, salutem a me pluriam. Vale. Ex Rupe patria, VII Ka. Jan. MDCCII.
Carta 416
EMMANUEL MARTINUS
JANO BASILIO CASTELVIVIO
Praet. Urb. S. & amorem
[12 de febrero de 1703]
Valencitam.
Nae ego dignissimus omni contumelia, vel, ut gravius dicam, o’
& conviciorum plaustris; quem tam alte obsedit rerum urbanarum negligentia & stupor. Nec tamen, si quod a nobis commissum est peccati, patrocinio caret. Affer, si quod habes, dices. Quidni afferam? Tenet me, fateor, aperta haec & rustica simplitas, ac navitus animorum candor: quos nec afflavit ambitio, nec mollivit luxus, nec iovile odium esseravit. Videor equidem mihi aliam videre progeniem & in hoc saeculo vere luteo, quaedam auri ramenta. Adeo enim sunt homines
illis quam simillimi, ut nisi horrea exstarem & fruges, crederem nondum Saturno amputata virilia. Delectat me praeterea amoena loci facies & scitissimus totius regionis aspectus qui natura lenociante oculos animumque mulcendo, illecebrosa quandam voluptate inescat & captat. Ad orientem enim hibernum promontorium quoddam leniter procurrit in duo cornua protensum, quorum alterum, quod solem occidentem respicit, amplexu suo curvamine stationen efficit navibus fidissirman, nisi quod africum habet infestum nulis praeterea flatibus obnoxiam. Nam Favonium obiecti e regione montes frangut ac dissipant. Alterum cornu, quod Boream verus procurrit, dorsum habet contumaci fluctuum insultu scabrum ac pumicosum, nam ita demissum est ac stratum, ut Euris undarum imperio potitis, transcendatur ac diverberetur raro tamen, nec nisi faeviente mari, & infestissimis tempestatibus. Hunc scopulum Canis rictum vocant incolae. Quidni dicam
, cum licuerit Graecis suum fecisse
Id etiam sinuoso suo fleu tutissimum efficit portum, praeterquam ab Aquilone & Euro. Sed nul...